Wijnacht is dat koomen fon God ine wilt; is dai tijd wou God sich mit ous begeigne wil. Wat stäit im mirem fon dai wijnachtsgeschicht? In ain nacht wou Jousef un Mari na Beitlehem reiste, is Jeisus geboure. Hai is in aim trog legt woure, weegen dat is dai stel im stal t`houp mit dai tijre, wat for em oiwrig bleewe is. Dat wist dat God ine wilt koome is oon sich wat fourdre. God is koome doir Jeisus oon dat air berait wäir taum em upneemen. God is lijkerst koome oon dat ain stel in aim huus urer air warm ber taum dat frisch gebouren kind rinerleegen wäir.
Wijnacht is gans un går ümsüss un wist dat God mit gaure wile ous besuike kümt oon nischt fourdren.
God sijn gaurigkeit un sijne gaure wile ståe oiwer al dai geleegenheite wat em anbåre ware. In al ous kümerligkeit un armut, is God lijkerst koome un däit koome!
Un dat formoust is dat lijkerst in al kümerligkeit un armut, dat dat Godskind mit fest upnåme wart.
Ǻwer dat is air anerd fest. Dat is air fest wat dai gans wilt mökt. Himel, stäirne, ängels, tijre un geringe lüür måke dat fest.
In dai nacht wou Jeisus geboure is, häwe dai stäirne düler lüchtet, dai tijre sün früündliger wääst un häwe Jousef, Maria un Jeisus upnåme in eere stal.
Dai hirden upe wäir sin dat kind kijke gåe un duusende ängels häwe in kour sunge. Licht, singen, ängels! Wat fon air hüpsch fest!
Dat is dat fest fon God sijn gaurigkeit wat hüüt wijrer gäit. Wij sin ale inlåre taum mitfijren. Wij erinere un neeme dat wourd fon God sijn koomen ine wilt up doir Jeisus, sijne jonge.
Wil man t´houp mit dai ängels, mit dai tijre, mit dai stäirn, mid dai gans wilt, mit Jousef, mit Mari, mit dai hirden eir singe tau dem God wat na ous kümt gans ümsüss. Hai däit sich nischt fourdre: kair fain eeten, kair fain huus, kair fain beer un schenkt ous, wat wij ous ni köft krijge taum leewen: fruir, freere, forgeewen, lijb un gemainschaft. Eir God ine höigt un freere upe eir uuner dere lüür wat God geirn mag. Amen.
Erli Mansk
(Oiwerset: Anivaldo Kuhn Wijnacht 2013)
