Air geseegnet süündag, 23 August 2020 for dij.

Wij leese un denke fon

Salm 62,9 Laiwe lüür, hoft up em tau al tijd, schürt juuch härts foir em uut; God is oos taufortruugung.

1 Johanes 5,14 Dai taufortruugung, mit der wij foir em reere, is dat: wen em üm wat bire na sijm wile, soo höört hai oos.

Wij denke nog as werer an Jesus sijn glijchnis oiwer dem barmhärtsige fåter. As dai jüngst jong bijm shwijnuppassen, hungrig nog ni fon mit fon eer futer eete küün, spuirt hai sijn nood un sägt: Ik gå nahuus un suik mijne fåter: Ik säg em dat ik süündigt häw un dat ik nimër wërd bün sijne jonge haiten. Hai schal mij man anreekene as aine fon sijn bedijnders. Hai mökt dat wat dai salmist sägt. Hai forlöt sich up sijm fåter sijn gaurigkët un schürt sij härts foir em uut. Un dai fåter mökt dat gröötst fest. Soo as dai jüngst jong, forlaire wij uk in ains doir oos grootartigkët dat recht taum God sijn kiner sin. Hai nimt sijn kiner ni dai fraihët taum eere aigene weegs gåen, wen sai uk oft gefärlig sin. Åwer hai luurt jërer dag smertslig dat wij oos dumhëte bekene un demütig na em tröögkame. Schenk oos dai gnad, Her, taum ümer erkenen dat wijdaf fon dij dat leewent ain höl is. Amen.